Dokumenty, które mogą stanowić załączniki do wniosku o rejestrację i poświadczać informacje zawarte we wniosku, składanym zgodnie z przepisami ustawy o rejestracji jachtów i innych jednostek pływających o długości do 24 m, jakimi legitymują się statki śródlądowe.

1. Dokument dopuszczający statek do żeglugi, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21.12.2000 r. o żegludze śródlądowej,
2. Inny dokument wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 21.12.2000r. o żegludze śródlądowej przez instytucję klasyfikacyjną uznaną przez Komisje Europejską,
3. Inny dokument wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 21.12.2000 r. o żegludze śródlądowej przez techniczną komisje inspekcyjną, o której mowa w art. 10a ust. 1 ustawy z dnia 21.12.2000 r.,
4. Inny dokument wydany na podstawie przepisów ustawy z dnia 21.12.2000 r. o żegludze śródlądowej przez podmiot upoważniony do przeprowadzania przeglądów technicznych, o którym mowa w art. 34j ust.1 ustawy z dnia 21.12.2000 r.,
5. Świadectwo pomiarowe

Dokument dopuszczający statek do żeglugi, o którym mowa w art. 28 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz.U. z 2019 r. poz. 1568, 1901 i 2170 oraz z 2020 r. poz. 284), zwanej dalej „ustawą o żegludze śródlądowej”.

Zgodnie z art. 28 ust. 1. ustawy o żegludze śródlądowej statek może być dopuszczony do żeglugi po uzyskaniu jednego z następujących dokumentów bezpieczeństwa statku:

1) unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,

2) tymczasowego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,

3) świadectwa zdolności żeglugowej,

4) uproszczonego świadectwa zdolności żeglugowej.

W Polsce dokumenty te wydają dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej. Najczęściej spotykanym dokumentem dopuszczającym statek sportowo-rekreacyjny do żeglugi jest uproszczone świadectwo zdolności żeglugowej. Posiadanie któregoś z pozostałych dokumentów przez statek sportowo-rekreacyjny będzie niezwykle rzadkim, niemniej dopuszczalnym, przypadkiem. W związku z przepisami przejściowymi, zawartymi w art. 9 ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej, ustawy
o organizacji rynku rybnego oraz ustawy o rybołówstwie morskim (Dz.U. z 2019 r. poz. 642), podobną moc, jak unijne świadectwo zdolności żeglugowej oraz tymczasowe unijne świadectwo zdolności żeglugowej mają wspólnotowe świadectwo zdolności żeglugowej oraz wspólnotowe tymczasowe świadectwo zdolności żeglugowej, które zostały zastąpione dokumentami, o których mowa w pkt 1 i 2.

Dodatkowo, zgodnie z ust. 4. przedmiotowego artykułu, uznaje się:

1) unijne świadectwo zdolności żeglugowej oraz tymczasowe unijne świadectwo zdolności żeglugowej wydane przez właściwy organ innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego;

2) inny dokument dopuszczający statek do żeglugi wydany przez:

a) właściwy organ innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego zgodnie z obowiązującymi
w państwach członkowskich przepisami o wzajemnym uznawaniu świadectw zdolności żeglugowej
w żegludze śródlądowej,

b) właściwy organ państwa trzeciego zgodnie z obowiązującymi w państwach członkowskich przepisami
o wzajemnym uznawaniu świadectw zdolności żeglugowej w żegludze śródlądowej, z zastrzeżeniem ust. 5;

3)  świadectwo wydane zgodnie z art. 22 Konwencji z dnia 17 października 1868 r. o żegludze na Renie,
w brzmieniu nadanym zrewidowaną Konwencją z dnia 20 listopada 1963 r. o żegludze na Renie.

Dokumenty te będą stanowić rzadkość, niemniej nie można wykluczyć sytuacji, w której np. obywatel RP zakupi statek w innym państwie, a który to będzie posiadał dokument wydany przez właściwy organ innego państwa.

Inny dokument wydany na podstawie przepisów ustawy o żegludze śródlądowej przez:

a) instytucję klasyfikacyjną uznaną przez Komisję Europejską albo

b) techniczną komisję inspekcyjną, o której mowa w art. 10a ust. 1 ustawy o żegludze śródlądowej, albo

c) podmiot upoważniony do przeprowadzania przeglądów technicznych, o którym mowa w art. 34j ust. 1 ustawy o żegludze śródlądowej.

Wyżej wymienione podmioty i instytucje wydają szereg różnych dokumentów dla statków. URJ celowo nie wskazuje nazw konkretnych dokumentów, ze względu na różnorodność nazw (brak ustawowego określenia nazw niektórych dokumentów) oraz w celu dopuszczenia jak najszerszego katalogu dokumentów, które będą mogły poświadczać dane. W praktyce oznacza to, że jeżeli dokument ten będzie wydany przez te podmioty i będzie zawierał przedmiotowe informacje to powinien zostać uznany za dokument poświadczający.

Instytucje klasyfikacyjne

Obecnie, na mocy decyzji Komisji Europejskiej, uznanie KE posiada 6 instytucji klasyfikacyjnych. Są to:

1. Polski Rejestr Statków

2. Lloyd's Register of Shipping

3. Germanischer Lloyd

4. Bureau Veritas

5. Registro Italiano Navale

6. Rosyjski Morski Rejestr Nawigacyjny

W Polsce, najwięcej statków, które były badane przez instytucję klasyfikacyjną, będzie posiadało dokument wydany przez Polski Rejestr Statków. Dokumenty wydawane przez ten podmiot to m.in. świadectwo klasy, tymczasowe świadectwo klasy, orzeczenie techniczne o zdatności do pływania. Dokumenty pozostałych instytucji będą stanowiły rzadkość, niemniej również powinny być uznawane.

Techniczne komisje inspekcyjne

W Polsce funkcjonują 3 Techniczne Komisje Inspekcyjne (TKI),odpowiednio przy dyrektorze Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Bydgoszczy, Szczecinie i we Wrocławiu. Dyrektorzy ci są organami inspekcyjnymi, zaś zadania organu inspekcyjnego wykonuje powoływana i odwoływana przez ten organ techniczna komisja inspekcyjna.

Statki sportowo-rekreacyjne stanowią rzadkość, jeżeli chodzi o poddawanie badaniu przez techniczne komisje inspekcyjne, gdyż obowiązek takiego badania ciąży wyłącznie na statkach powyżej 20 m długości, które na śródlądziu stanowią niewielką grupę. Techniczna komisja inspekcyjna wydaje w szczególności zaświadczenie z inspekcji technicznej statku oraz zaświadczenie z pomiaru statku.

Podmioty upoważnione do przeprowadzania przeglądów technicznych

Dokumenty wystawiane przez podmioty upoważnione do przeprowadzania przeglądów technicznych będą stanowiły najczęściej spotykane, w grupie dokumentów o których mowa w § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 17 kwietnia 2020 r. w sprawie rejestracji jachtów i innych jednostek pływających o długości do 24 m (Dz.U. z 2020 r. poz. 763). Jak wspomniano na wstępie, nazwy tych dokumentów nie są ustawowo określone, dlatego też, w zależności od podmiotu je wystawiającego będą się różnić. Najczęściej spotykane nazwy to: zaświadczenie z przeglądu technicznego, sprawozdanie z przeglądu technicznego, certyfikat stanu technicznego, protokół z przeglądu technicznego, sprawozdanie z przeglądu technicznego. Bez względu na nazwę dokumenty te, jeżeli zostały wydane przez podmiot posiadający upoważnienie dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej powinien zostać uznany. W poniższej tabeli zamieszczono wykaz wszystkich podmiotów, które posiadają przedmiotowe upoważnienie.

*Jeżeli zakres upoważnienia obejmuje przegląd techniczny statku, bez wskazywania kategorii statków, obejmuje on również statki przeznaczone do uprawiania sportu i rekreacji, w tym jachty komercyjne.